اسماعیل پاده بان (ناطق)

 

سرنوشت قایقی است

که بادبانش در احاطه ی باد

تکان می خورد

ماهیگیر

بدام ماهی ها می افتد

و ستاره اش را از قلاب می گیرد

اسماعیل پاده بان (ناطق)...

 چند دوبیتی عاشقانهبه تو از بس که مشتاقه دل منبه روی آتش تاقه دل مننمی دونی ولی از روز اولبه موهای تو سنجاقه دل من حنا گیسو بیا و پرپرم کنانارستان خد را بسترم کنهوای شعله دارد این دل سرددر آغوشت شبی خ اسماعیل پاده بان (ناطق)...

 چشمانتآخر شبی غرقم کند افسوس چشمانتمانند تایتانیک در اقیانوس چشمانترخ لاله ای مو سنبلی نسرین بنا گوشیدر باغی از گل می چمد طاووس چشمانتگیلان قلبم را تصرف کرده ای ناگاهای فتنه ی دوران امان از روس چشمان اسماعیل پاده بان (ناطق)...

هم خانه ی اندوه شدن ، درد شدن ها

صد ساله رهی را به شبی مرد شدن ها

افتادن و برخاستن و گوشه گرفتن

پاییز شدن ، سخت سدن ، سرد شدن ها

در خلوت تنهایی خود تلخ نشستن

از جمع رفیقانه ی خود طرد شدن ها

محروم شدن از نفس صبح دل انگیز

با هجمه ی اندوه هماورد شدن ها

گل بودن و در رخوت پاییز نشستن

هر لحظه و هر ثانیه ای زرد شدن ها

بهتر که در این بادیه مکر و تحیر

هم کاسه و پیمانه ی نامرد شدن ها

اسماعیل پاده بان (ناطق)...

تا مدادم روی ماهی می کشید
پاک کن در سینه اهی می کشید

روی لبهایش سرش سر می شکست
خون سرخی بر لبانش می نشست

منحنی های تنش را دوست داشت
سایه پیراهنش را دوست داشت

پاک کن اما کمی وسواس داشت
چوب لای چرخ سرکن می گذاشت

چشم و هم چشمی سر کن با مداد
کار دست دفتر بیچاره داد

تا معلم دید فکر چاره شد
دفتر مشقم دوباره پاره شد

((صادق جعفری))

اسماعیل پاده بان (ناطق)...

تاگذارم به سرِ بزم شب او افتاددل سودا زده درتاب وتب اوافتادپنجهٔ پرهنرش زخمه چوبرچنگ نواختغم عالم بشداز دل٬ طرب او افتادزان همه چشم که شب برسر اوبیدارندهمچو ناهید یکی منتخبِ او افتاداین تکثّرکه دراین اسماعیل پاده بان (ناطق)...

شرط انصاف نباشد که تمسخر بکنیم

دائما، نان هم آجر بکنیم

ره بدبختی هم سُر بکنیم

دل ز بدخواهی و کین، پر بکنیم

چون شود خانه همسایه خراب

خانه خویش پر از دُر بکنیم

ای برادر، ای یار

چون کسی خورد زمین

در میارش تو دمار

از زمینش بردار

اسماعیل پاده بان (ناطق)...

چشـم نرگـساز آن روزی که با عشقت دلم را پر بلا کردیمرا بیگانه از اَغیار و با خویش آشنا کردیچنان با تیر چشمانت نمودی صید دل جاناکه هر صیّاد ماهر را به حیرت مبتلا کردیتوئی صیّاد و زلفت دام و چشم نرگست جا اسماعیل پاده بان (ناطق)...

معما

نگاهت را مهیا کن من امشب باز می گردم

برایم خیمه بر پا کن من امشب باز می گردم

شبانی بی بیابانم خراب مهربانانم

دلت صحرای سینا کن من امشب باز می گردم

مرا حل کن معمایم که نا پیدای پیدایم

مرا بشناس پیدا کن من امشب باز می گردم

ز جانم آه می آید تبی جانکاه می آید

مرا با ناله سودا کن من امشب باز می گردم

اجل می گفت می آید که بند از روح بگشاید

کمی امروز و فردا کن من امشب باز می گردم

احمد پروین

اسماعیل پاده بان (ناطق)...

بی تو با روزگارِ سخت می سازم
پنجه درپنجـه های بخت می سازم
می کنم لحظـــه های خود را طی
گــرچه دشـــواروسخت می سازم
بی تو مــن درکمـــال جان سختی
در زمستــان بدون رخت می سازم
من بــدون تـو چـــون بیــابان ها
تشنـــه لــب، بی درخت می سازم
با تو هستـــــم عـــروس آزادی
تو بــرو باخیـــال تخــت ، می سازم

اسماعیل پاده بان (ناطق)

اسماعیل پاده بان (ناطق)...